16 Aralık 2020 / Malta
Elif Ören
Yasal çalışma ücretleri konusu aşağıda belirtilen başlıklar halinde tanımlanacaktır.
· Bonus ve Haftalık Ödenekler
· Komisyon Bazlı Ücretlendirme
· Yaşam Maliyeti Artışı
· Ulusal Asgari Ücret
· Fazla Mesai Ücretlendirmesi
· Ödeme Oranları
· Ücret Kesintileri
· Maaş bordrosu verilmesi
1- Bonus ve Haftalık Ödenekler
Yasal Bonus: Her altı ayda bir ödenecek tam yasal ikramiye aşağıdaki gibidir:
Haziran sonu 135,10 €
15-23 Aralık arası 135,10 €
Bonus hesaplarken, Cumartesi ve Pazar günleri de dahil olmak üzere her takvim günü başına 0,74€’dan hesaplanır.
Haftalık Ödenek: Her altı ayda bir ödenecek tam yasal Haftalık Ödenek aşağıdaki gibidir:
Mart sonu 121,16 €
Eylül sonu 121,16 €
Haftalık ödenek hesaplarken, çalışma haftası başına 4,66€ ‘dan hesaplanır.
2- Komisyon Bazlı Ücretlendirme
İşçiye ödenecek ücret, asgari ücret garanti altına alındıktan sonra ve bu asgari ücretin üzerine belirlenen çalışma hedeflerine ulaşılınca (satış hedefi gibi), dört haftayı geçmemek üzere düzenli aralıklarla ödenen komisyondur. Yani; komisyon bazlı çalışan işçi en az asgari düzeyde maaş alır ve üzerine de komisyon alır.
3- Yaşam Maliyeti Artışı
Yaşam maliyeti artışı zorunludur. Enflasyon oranına göre devlet tarafından belirlenir. Tam zamanlı bir çalışan tam artış hakkına sahipken, yarı zamanlı bir çalışan, çalışılan saatlerle orantılı olarak geçim maliyeti artışının bir kısmına hak kazanır.
2020 için yaşam maliyeti artışı haftalık 3,49 € ‘dur.
2021 yılında yaşam maliyeti artışı, son 12 ayda yaşanan düşük enflasyon oranını yansıtacak şekilde haftalık 1,75 € olacaktır.
4- Ulusal Asgari Ücret
2020 için, tam zamanlı çalışanların haftalık ulusal asgari ücreti:
18 yaş ve üstü 179,33€
17 yaş 172,55€
17 yaş altı 169,71€
Asgari ücretle çalışanlar, aynı işverenle ilk istihdam yılını doldurduktan sonra, istihdamın ikinci yılında haftada 3 €’luk zorunlu artışlara hak kazanacaklardır. İkinci yılın tamamlanmasından sonra, haftada ek 3 €’luk artış olmak zorunda. Her çalışma yılı sonrası haftalık artışlar devam edecektir.
5- Fazla Mesai Ücreti
Çoğu sektörün asgari fazla mesai oranları, çalışma faaliyetlerini düzenleyen ilgili Ücret Düzenleme Emri (Wage Regulation Order -WRO) tarafından düzenlenmektedir. Fazla mesai ücreti, Ücret Konseyi Ücret Düzenleme Emri kapsamına girmeyen çalışanlara, 40 haftayı aşan işler için normal oranın bir buçuk katı, işverenin takdirine bağlı olarak 4 haftalık bir süre boyunca veya vardiya döngüsünün ortalaması alınır.
Ödemede Fazla Mesai Anlaşması
Bilinmeyen ücret miktarın fazla mesai içeren ödeme paketleri Çalışanlara Yönelik Bilgilendirme Yönetmeliğine uygun değildir. İşverenin çalışana ödenecek normal ücret oranları ve normal çalışma saatleri hakkında bilgi vermesi gerektiği belirtilmiştir.
Bir istihdam sözleşmesi, temel ücreti belirtmenin yanı sıra, normal çalışma haftasını aşan ‘Y’ çalışma saatine kadar ‘X’ euro’luk bir ödeneğin ödenmesini belirten bir madde de içerebilir. Bu fazla mesai, ortalama olarak 48 saatlik maksimum sürenin aşılmaması koşuluyla, belirli bir haftada 8 saati aşabilir.
Fazla Mesai Reddetme Hakkı
Haftada ortalama 48 saatten fazla çalışmaya rıza göstermemeyi seçen bir çalışandan bu ortalamanın üzerinde çalışması istenemez. Öte yandan, işveren, bir çalışanı fazla mesai yapmaya mecbur edebilir, (1) toplam çalışma saatleri haftada ortalama 48 saati geçmediğinde ve (2) bir çalışanın böyle bir süre için çalışmaya yazılı olarak izin vermesi durumunda.
Anneliğin Korunması (İstihdam) Yönetmeliğine göre, diğer herhangi bir yasa, yönetmelik, emir, toplu sözleşmede veya herhangi bir hizmet sözleşmesinde aksi belirtilmiş olan herhangi bir şeye bakılmaksızın, çalışanların fazla mesai yapma zorunluluğu olmayacağını belirtmek önemlidir.
Şu durumlarda çalışan fazla mesai yapmak zorunda değildir:
(a) hamilelik sırasında,
(b) çocuğunun doğumundan veya bir çocuğun evlat edinilmesinin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren on iki aylık bir süre için.
Bu hak devredilemez bir haktır.
6- Ödeme Oranları
Aynı görevlerin yerine getirildiği durumlarda çalışanlar aynı oranda ücret alma hakkına sahiptir. Farklı ücret oranları, ancak farklı maaş ölçekleri altında yansıtılan farklı hizmet sürelerine, yıllık artışlar veya diğer istihdam koşulları dayanıyorsa uygulanabilir.
Bir çalışan yarı zamanlıdan tam zamanlıya veya tam tersi şekilde değişirse ve aynı görevlere devam edilirse, ücret oranı azaltılmamalıdır. Ancak, görevin ve ilgili görevlerin değiştirildiği konusunda mutabakat varsa, farklı ücret oranlarını içeren yeni koşullar geçerli olabilir.
Bir çalışan görevde olmadığı zamanlarda eğitime gönderilirse ve eğitim zorunlu ise, işveren bu süreyi çalışma süresi olarak değerlendirmeli ve buna göre ödemelidir.
7- Ücret Kesintileri
Bir işverenin, yasaların veya yetkili bir mahkemenin emriyle izin verilmediği sürece, çalışanın ücretinden kesinti yapmasına izin verilmez.
İşveren, bir çalışanın haftalık çalışma saatlerinin tamamını çalıştırmasına izin vermezse, çalışan, iş sözleşmesinde kararlaştırıldığı şekilde haftalık ücretinin tamamını ödeme hakkına sahiptir.
Bir çalışanın, hizmet sözleşmesinde kararlaştırıldığı şekilde bir hafta içindeki toplam saat sayısını çalışmaması durumunda, işveren, toplam ücretten sadece kaybedilen saate tekabül eden kısmı nedeniyle kesinti yapabilir.
Toplu sözleşmede kararlaştırılmadıkça veya iş sözleşmesinde veya yazılı beyanda belirtilmedikçe ve Endüstri ve İstihdam İlişkileri Müdürü tarafından yetki verilmedikçe, işveren, çalışanlarına işçinin ücretlerinden kesilecek para cezası veremez.
Maaş erteleme, ödemeyi askıya alma veya düşük ücret ödenmesi sadece toplu sözleşmeyle kararlaştırılırsa veya Sanayi ve İstihdam İlişkileri Birimi (Director of Industrial and Employment Relations )’nden önceden izin alınmışsa izin verilir.
Bir çalışan yarı zamanlıdan tam zamanlıya veya tam tersi şekilde değişirse ve aynı görevlere devam edilirse, ücret oranı azaltılmamalıdır. Ancak, görevin ve ilgili görevlerin değiştirildiği konusunda mutabakat varsa, farklı ücret oranlarını içeren yeni koşullar geçerli olabilir.
8- Maaş Bordrosu Verilmesi
Ayrıntılı bir maaş bordrosu verme yükümlülüğü:
1 Ocak 2019’dan itibaren işveren, çalışanlarına maaşların ödenmesi gereken tarihten önce veya vadesi geldiğinde ayrıntılı bir maaş bordrosu vermek zorundadır.
Maaş bordrosu şunları içermelidir:
· İşveren ve çalışanın adı,
· İşverenin adresi,
· Çalışanın adı,
· Ödenen toplam ücretler ve bunların dökümü,
· İçeriğin ilgili olduğu dönem,
· Pazar günü veya planlanan normal saatlerin bir parçası olduğu bir resmî tatil gününde çalışılanlar da dahil olmak üzere çalışılan normal saatlerin sayısı;
· Fazla mesai veya özel oranla hak kazanılan saat sayısı, normal günlük veya haftalık saatleri aşan saatler, pazar günü veya resmî tatil günlerinde çalışılan saatler;
· Yararlanılan yıllık izin saatlerinin sayısı ve kalan bakiye;
· Alınan temel ücretler;
· Alınan bonusların, ödeneklerin veya komisyonların dökümü;
· Ve ulusal sigorta primleri, vergiler ve diğerleri dahil olmak üzere yapılan tüm kesintiler.
Hastalık izni söz konusu olduğunda, çalışan yılda en fazla dört defa hastalık izni hakkını ve bir takvim yılı boyunca yararlanılan hastalık izni saatlerini talep etme hakkına sahip olacaktır. İşveren, bu bilgileri talepten itibaren beş iş günü içinde yazılı olarak açıklamakla yükümlüdür.
Bir işveren ayrıntılı bir maaş bordrosu veremezse, makul şüphenin ötesinde herhangi bir sorumluluktan kendisini aklayan bir kanıtı sunması gereken işveren olacaktır. Ayrıca, aynı döneme ilişkin iki farklı maaş bordrosu olması durumunda, geçerli olan maaş bordrosu, ilgili çalışan için daha uygun maaş bordrosu olacaktır.
Bu yazı dizisi; yasal çalışma saatleri, istihdam feshi ve işe son verilmesi, istihdam koşullarını ihlal etmek, yasal izin hakları ve resmî tatiller, Malta’ya çalışmak üzere gönderilmiş işçiler, sektörel asgari istihdam koşulları, genç, öğrenci ve küçüklerin istihdamı, güvencesiz çalışmaya karşı önlemler yazıları şeklinde devam edecektir.
