En iyi yaşam koşullarına sahip çocuklar Hollanda’da

20.02.2021- Sevim Bakar / Malta

Bir ülkede çocuklara verilen değer, eğitim imkanları, sosyalleşme imkanları, sağlık ve güvenliklerinin sağlanması, maddi olarak güvende olmaları, aileleri ve toplum tarafından sevilme ve değer gösterilmesi hepsi ülkenin refah seviyesine gösterge.

UNICEF’in çocukların mutluluğuyla ilgili yaptığı araştırmaya göre iyi bir çocukluk nasıl olur?

İyi zihinsel esenlik, olumlu hissetmek, iyi bir ruh sağlığı, iyi fiziksel sağlık ve yaşam becerilerine sahip olma.

Ruh sağlığı; olumlu işleyiş, mutlu hissetme, yaşamdan tatmin olma ve gelişme hissi gibi duygular dahil olmak üzere çeşitli bileşenleri kapsar.

Fiziksel sağlık; çocuk ölümleri ve aşırı kilo (obezite dahil)

Yaşam becerileri; zorunlu orta öğretimin sonuna yakın başarı ve sosyal becerilerin bir ölçüsü

Neden zengin ülkelerdeki tüm çocuklar iyi bir çocukluk geçirmiyor?

Kötü kaliteli ilişkiler, kaynak eksikliği, hizmetlerdeki boşluklar, aile politikasındaki boşluklar, işsizlik…

Ne yapılması gerekiyor?

Her çocuğun iyi bir çocukluk geçirmesi için UNICEF, yüksek gelirli ülkeleri üç cephede hareket etmeye çağırıyor:

– Çocuklara danışın. Olayları farklı bir bakış açısından görürler ve çevrenin geleceği, ilişkilere ne kadar değer verdikleri ve kararlara katıldıkları için ciddi endişelerini ifade ederler.

– Politikaları bağlayın. Birbirini tamamlayan ve güçlendiren dikkatlice entegre edilmiş politikalar, çocuğun refahını iyileştirmenin anahtarıdır.

– Güçlü temeller oluşturun. Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri, şimdi ve gelecekte çocuğun refahını sağlamaya yönelik bir yol haritası sağlar. Hükümetler, aşağıdakiler dahil olmak üzere, bu hedeflere ulaşmak için çabalarını yoğunlaştırmalı ve hızlandırmalıdır:

1. Yoksulluğu azaltın ve tüm çocukların ihtiyaç duydukları kaynaklara erişimini sağlayın.
2. Tüm çocuklar için uygun fiyatlı ve yüksek kaliteli erken yaş çocuk bakımına erişimi iyileştirin.
3. Çocuklar ve ergenler için ruh sağlığı hizmetlerini iyileştirin.
4. İş yeriyle ilgili aile dostu politikalar uygulayın ve genişletin.
5. İnatçı derecede yüksek hava kirliliğini azaltın.
6. Çocukları önlenebilir hastalıklara karşı aşılamaya yönelik çabaları güçlendirin.

Lig tablosu, gösterge seçimi kriterlerine dayalı olarak Uluslararası Öğrenci Değerlendirme Programı (PISA) çalışmasından elde edilen yaşam memnuniyeti hakkında bir soru içerir . 15 yaş grubu çocuklara yönelik yapılan mutluluk ve refah araştırmasında çocuklara 0’dan (mümkün olan en kötü yaşam) 10’a (mümkün olan en iyi yaşam) kadar olumlu işleyiş, mutlu hissetme, yaşamdan tatmin olma ve gelişme hissi gibi duygular dahil olmak üzere çeşitli bileşenleri kapsayan yaşam koşulları ile ilgili puanlama yapmaları istendi.

Açık mavi renkle belirtilen ülkeler en iyi sonucu verirken, orta mavi şerittekiler orta, koyu mavi renk şerittekiler ise son gruptaki ülkeleri gösteriyor.

Zihinsel sağlıkta 1. Hollanda, 2. Kıbrıs, 3. İspanya, 4. Romanya, 5. Danimarka

Fiziksel sağlıkta 1. Japonya, 2. Lüksemburg, 3. İsviçre, 4. Danimarka, 5. İsveç

Yeteneklerde 1. Norveç, 2. Slovenya, 3. Hollanda, 4. İspanya 5. Fransa

Genel anlamda çocuklara en iyi koşulları sağlayan ülkeler sıralandığında;

1. Hollanda, 2. Danimarka, 3. Norveç, 4. İsviçre, 5. Finlandiya

Raporun detayları için:

https://www.unicef-irc.org/publications/pdf/Report-Card-16-Worlds-of-Influence-child-wellbeing.pdf

Mutlulukta ve eğitimde Hollanda 1 numara olduğundan, ne yapıyorlar da çocuklar mutlu ve iyi eğitimli oluyor bakalım:

– Ailelerin çocuklarını bir rutine bağlaması- aynı saatte yemek yemek, aynı saatte yatağa gitmek gibi rutinlerin çocukların mutluluğunda önemi olduğunu düşünüyorlar.

– Ailece birlikte kahvaltı etmek ve akşam yemeği yemek. Aynı anda sofraya oturmak, aynı anda sofradan kalkmak, sağlıklı ve dengeli beslenmek gibi. Aşırı yemeye eğilimli değiller.

– Çocuk yaşta görgü kuralları ve nezaket ifadeleri öğretilir. Aileler örnek olmak için iyi davranışlara önem verir. İyi davranışlar övgüyle pekiştirilir, kötü davranışlar durdurulur. Tv süresini kısıtlama, yaptığı pisliği temizleme, kırdığını tamir etme, erken yatma gibi cezalar verilir. Aileler isteklerini kesin bir şekilde çocuklara söylerler “yapmanı istiyorum” gibi.

– Hollanda’da eğitim, başarı odaklı değil, akademik stresin en azda olduğu genel okul deneyimine öncelik veriyorlar. Eğitimi çocuğun refahına ve kişisel gelişimine giden bir yol olarak görüyorlar.

– Hollandalı çocukluk çok fazla özgürlük ve bol miktarda oyundan oluşur. Her türlü havada dışarıya çıkıyor, gözetimsiz oynuyor, bisikletleriyle geziyorlar. Hollandalı ebeveynler tüm bunların çocuklarının karakter, cesaret ve bağımsızlık geliştirmelerine yardımcı olduğuna inanıyor.

– Hollandalı ebeveynler, bağımsızlığın ve özerkliğin çocukları mutlu ettiğine inanıyor. Çocuklar kendilerini meşgul etmenin ve eğlenmenin yollarını bulmaya zorlanır, bu da yaratıcılıklarını ve ustalıklarını harekete geçirir.

– Hollandalılar haftada ortalama 29 saat çalışır, gelişmiş ülkeler arasındaki en kısa çalışma saatleri. Dünyadaki herkesten ortalama olarak daha fazla uyurlar. İş yaşam dengesini iyi kurduklarından çocuklarına daha iyi bir ruh halinde daha kaliteli zaman ayırabiliyorlar.

– Anne ve babalar yükü ortak taşırlar. Babalar haftada en az 1 gününü çocukla ilgilenerek geçirir. Diğer aile büyükleri, komşular ve bakıcılar da çocuk bakımında yardımcı rol üstlenir.

– Hollandalılar çok sık tatile çıkar. Haftasonu kısa tatiller dışında senede 3-4 haftalık olmak üzere 3 tatil yaparlar ve bunların bir kısmı çocukların rahat bir ortamda özgürce dolaşmalarına olanak sağlayan kamp tatilidir.

– Çocuklarına daha fazlasını istemek yerine sahip olduklarını takdir etmeyi ve tutumlu olmayı öğreten basit yaşamı-basit, düşük maliyetleri faaliyetler- tercih ediyorlar.

Dünyadaki en Mutlu çocuklar adlı kitabı alıp detayları okuyabilirsiniz.

The Happiest Kids in the World: How Dutch Parents Help Their Kids (and Themselves) by Doing Less by Rina Mae Acosta and Michele Hutchison.