Geçtiğimiz hafta bu köşede zihinleri üzerinde düşünülmeye değer bir konu için tahrik etmiştik: Malta’daki Türklerin birliği.
Bazen insanlar, dillerinin ucundaki sihirli kelimeyi birinin telaffuz etmesini bekler.
Malta’daki Türklerin birliğine dair sorduğumuz soru da bu cümleden bir soru imiş meğer…
Gelen tepkiler meselenin hiç de öyle zihinlerde yeni peyda olmuş bir mesele değil; herkesin mümkünatı üzerine en azından bir dönem kafa yorduğu bir fikir olduğunu gösteriyor.
Gerek özelden, gerekse genelden paylaşılan umut veren geribildirimler aldık. Teveccüh buyuran herkese minnet duygularımızı iletiriz.
Peki zihinlerde geçtiğinden, yüreklerde bir yerlerde filizlenmeyi beklediğinden emin olduğumuz birlik fikri ne zaman kuvveden fiile, düşünceden eyleme geçecek?
***
Burada Türklerin resmi bir birliklerinin olmamasının yakın ve uzun vadede olumsuz etkileri olacak.
Nasıl etkiler?
Örneğin Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı (YTB) tarafından organize edilen Türkçe Saati programı. Türkçe Saati projesi yurtdışında yaşayan çocuk ve gençlerin Türkçe dil gelişimlerine katkı sunmak için geliştirilmiş bir proje. Sadece Türkçe değil, Türk kültürü üzerine de eğitimlerin olacağı bir proje.uygulanacağı ülkelerde Türkler’e ait bir kurumsal muhatap olması gerektiğini belirtiyor.
Projenin uygulandığı ülkeler listesinde ABD, Almanya, Avusturya, Belçika, Birleşik Krallık, Danimarka, Finlandiya, Fransa, İsveç, İsviçre, İtalya, Kanada, Norveç, Hollanda ve Avustralya var; fakat Malta yok. Zira proje kapsamında YTB’nin işbirliğinde bulunabileceği bir sivil toplum örgütümüz, kâr amacı gütmeyen bir kuruluşumuz yok.
Dil düşüncenin dolayımsız gerçekliğidir. Şöyle bir anımsamaya çalışın; bir şeyler düşündüğünüzde kafanızın içinde neler cereyan ediyor? Aslında düşünce dediğiniz şey kafanızın içinde anadilinizde gerçekleşen konuşmalardan ibaret.
Üzülerek müşahade ediyorum ki uzun yıllarını yurtdışında geçirmiş ailelerin çocuklarındaki en menfi etki bu çocukların anadillerini kullanmalarındaki ortaya çıkan tahribat.
Anadiliniz ile düşüncenizin bağlantısını kopardığınızda başka bir dil ile düşünürsünüz. Başka bir dil ile düşünmek sadece kafanızın içerisinde duyulan seslerin frekanslarının değişmesi değil, konuşulan o dilin gramerinin, vokabüler zenginliğinin, sentaksının beynin tüm anlama ve yorumlara merkezinde yaptığı değişiklerdir.
Bu yüzden dil değiştiğinde hayat değişir, hayatı algılayış paradigması değişir.
Mevlana Hazretleri ünlü eseri Mesnevi’nin girişinde Ney’e benzettiği insan-ı kamilin sazlıktan kopartılması, yani yurdundan ayrı düşmesi ile feryat figan ettiğini bildirmekte; insanın en asli duygusunun gurbet duygusu olduğunu belirtmektedir. Ervah-ı ezelden, elest bezminden dünyaya duhul olan insanoğlu bir gurbettedir.
Biz Malta’daki Türkler ikinci bir gurbetteyiz adeta.
Dilimiz ile ilgili olarak gerek bizim gerekse çocuklarımızın yaşadığı her kopuş gurbeti katmerlendirecektir.
Daha da kötüsü ne biliyor musunuz?
İnsanın gurbetteki ülkesi olan dilini kaybettiğinde, belki artık dönecek bir ülkesinin de kalmayacak olması; “Orada bir köy var uzakta” makamında bir hayale dönüşmesi.
Malta’da birlik olup dil ve kültür birliğini yaşatmak, kuşaklara aktarmak elzem.
İnsan dil ile düşünür, dil ile yaşar.
Dil, gubetteki vatanımızdır. Kimsenin bizi sürgün edemediği, bizim egemen olduğumuz bir ülke
Malta’daki birlik fikrini, çocuklarımızın istikballeri, yüreklerinde ve kafalarındaki dil ülkesinin istiklali açısından bir kez daha düşünmenizi istirham ederim.
