Film, Christopher Nolan tarafından yazılıp yönetilen 2023 yapımı bir biyografik filmdir. Aynı zamanda 2005 yapımı Kai Bird ve Martin J. Sherwin’in yazdığı “American Prometheus” kitabından uyarlanmıştır.
Manhattan Projesi’nde ilk nükleer silahın geliştirilmesinde büyük rol oynayan teorik fizikçi J. Robert Oppenheimer’ın hayatını konu almaktadır. Oppenheimer’ı Cillian Murphy, eşi Katherine’i Emily Blunt, Oppenheimer’ın askerî sorumlusu Leslie’yi Matt Damon canlandırmaktadır. Film, tüm zamanların en iyi gişe hasılatı yapan II. Dünya Savaşı filmi olmuştur.
Kitapta da adı geçen Prometheus, Yunan mitolojisinde ateşi tanrılardan alıp insanlığa veren, bu yüzden cezalandırılan bir kahramandır. Film, Oppenheimer ve Prometheus hikayelerindeki paralellikle başlar.
1938’de nükleer fisyonun keşfiyle Oppenheimer, bunun silah olabileceğini fark eder ve ABD Ordusu tarafından Manhattan Projesi’ne liderlik etmeye getirilir. Hiroşima ve Nagazaki’nin bombalanması sonrası Oppenheimer’ın rahatsızlığı, ABD’nin onu temize çıkarma çabası olarak yorumlanabilir. Film, atom bombasının geliştirilmesinde Oppenheimer’ın rolünü sorgulatıyor.
Tarihte Oppenheimer, pişmanlığını şu sözlerle ifade eder: “Şimdi ben, ölüm oldum. Dünyaların yok edicisi…”
Yazımı Nazım Hikmet’in Hiroşima’da radyasyondan ölen Sadako Sasaki için yazdığı “Kız Çocuğu” şiiriyle bitirmek istiyorum:
Kapıları çalan benim,
Kapıları birer birer.
Gözünüze görünemem,
Göze görünmez ölüler.
Hiroşima’da öleli,
Oluyor bir on yıl kadar.
Yedi yaşında bir kızım.
Büyümez ölü çocuklar.
Saçlarım tutuştu önce,
Gözlerim yandı kavruldu.
Bir avuç kül oluverdim.
Külüm havaya savruldu.
Benim sizden kendim için,
Hiçbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki kağıt gibi yanan çocuk.
Çalıyorum kapınızı,
Teyze, amca, bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin
Şeker de yiyebilsinler.